Στρες. Πως δημιουργείται?
Η «αντίδραση μάχης ή φυγής», γνωστή επίσης ως «αντίδραση στο στρες», αναφέρεται ως μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού όταν προκύψει κάποια απειλή είτε σωματική είτε ψυχολογική. Η «αντίδραση μάχης ή φυγής» περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1920 από τον Αμερικανό φυσιολόγο Walter Cannon. Ο Cannon συνειδητοποίησε ότι μια αλυσίδα γρήγορων αντιδράσεων στο σώμα προκαλούν την κινητοποίηση του οργανισμού με σκοπό να αντιμετωπίσει μια κατάσταση κινδύνου.
Η «αντίδραση στο στρες» ουσιαστικά προετοιμάζει το σώμα είτε να πολεμήσει είτε να αποφύγει την απειλή. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη αντίδραση μπορεί να προκληθεί τόσο από μια πραγματική όσο και από κάποια φανταστική απειλή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το στρες, σε κανονικά επίπεδα, είναι ένας υγιής έμφυτος μηχανισμός, που στοχεύει στην επιβίωση του ατόμου, ενισχύοντας και επισπεύδοντας τις αντιδράσεις του σε στιγμές κινδύνου ή αβεβαιότητας. Για τους περισσότερους από εμάς, το στρες αρχίζει να αποτελεί πρόβλημα όταν συναντάται σε υψηλά επίπεδα και για μεγάλες χρονικές περιόδους.
Ανακούφιση από το στρες με βιοσυντονισμό.
Βιοσυντονισμός, όπως το λέει και η λέξη του, συντονίζει ένα τσιτωμένο νευρολογικό σύστημα και φέρνει την υπερβολική δράση του σε μία φυσιολογική κατάσταση. Και παρόλο που μπορεί να μειώνει την ένταση ΔΕΝ μπορεί να φέρνει την αντίθετη δράση της αδράνειας και ληθαργίας (όπως είναι συχνά η παρενέργεια από κλασικά χαλαρωτικά φάρμακα), απλά φέρνει μια εξισορρόπηση.
Ο Βιοσυντονισμός έχει την ιδιότητα να διαβάζει (μετράει) τις επιμέρους και κατά τόπους συχνότητες και ταλαντώσεις του ηλεκτρομαγνητικού μας πεδίου και κατόπιν να στέλνει ως εξισορρόπηση τα ακριβώς αντίθετα (τα ίδια αντεστραμμένα) ηλεκτρομαγνητικά σήματα με αποτέλεσμα την ενεργειακή μας ισορροπία. Τα αποτελέσματα δεν είναι αμέσως διανοητικά αντιληπτά. Ο νους μας δεν είναι συνηθισμένος σε τέτοιου είδους επεμβάσεις οπότε δεν γνωρίζει τι να παρατηρήσει. Οι ασθενείς μας συνήθως όταν τελειώνει η θεραπεία δεν γνωρίζουν τι συνέβη αν συνέβη κάτι.Απλά είναι καλά ή καλύτερα.
Όταν τους ρωτάμε τι ένοιωσες «μας λένε τίποτα». Πως αισθάνεσαι τώρα? «Καλά, ξεκούραστος, ήρεμος ή τίποτα» (είναι καλό να μην αισθάνεσαι τίποτα δηλαδή όχι θυμό. όχι νεύρα, όχι στρες). Ό πόνος ή πιάσιμο στο ( σημείο ενόχλησης) πως είναι? Α! (τον θυμήθηκε) μάλλον καλύτερα, Α! Α! μάλλον λιγότερο, Α! Α! Α! πολύ καλύτερα… τι έγινε…?!! Πολλοί μας παίρνουν μετά από 2 ώρες ή και την επομένη για να μας πουν πόσο καλύτερα αισθάνονται. Τους ευχαριστούμαι για την ενημέρωση.
Τι προκαλεί το στρες στον ανθρώπινο οργανισμό
Όταν νιώθουμε στρες, άγχος και ένταση τσιτώνει το νευρολογικό σύστημα, κυριολεκτικά! Το βιώνουμε στην πρώτη φάση με αυξημένους παλμούς, επιφανειακή αναπνοή και ένταση στο μυϊκό σύστημα και στην συνεχεία με διάφορα προβλήματα υγείας.
Όταν βιώνουμε έντονο στρες ή βρισκόμαστε σε μια μακροχρόνιο περίοδο στρες, η ροή της ενέργειας μας (το ηλεκτρομαγνητικό μας φορτίο) δεν μεταφέρετε ομαλά μεταξύ των ενεργειακών μας καναλιών (μεσημβρινοί) με αποτέλεσμα να δημιουργείτε συμφόρηση στην ροή της ενέργειας μας σε διάφορα σημεία ή όργανα. (πιάσιμο μυών, στομαχικά, κ.λ.π.). Αυτή η κατάσταση δημιουργεί υπερλειτουργία ή υπολειτουργία των κυρίων οργάνων του σώματος μας με αποτέλεσμα την ασθένεια μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.
Στρες και Ομορφιά, Προώρη γήρανση. Υπάρχουν ενδείξεις ότι το στρες μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που γερνάμε. Μια έρευνα συνέκρινε το DNA μητέρων που αντιμετώπιζαν στρες με γυναίκες που δεν εμφάνιζαν άγχος. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι συγκεκριμένη περιοχή των χρωμοσωμάτων εμφάνιζε την επίδραση της επιταχυνόμενης γήρανσης. Το στρες φάνηκε να επιταχύνει τη γήρανση περίπου κατά 9 έως 17 επιπλέον χρόνια.
Στρες και Αϋπνοία. Μπορεί να οφείλεται σε πολλά αίτια, αλλά το στρες προκαλεί μία πολύ σοβαρή μορφή αϋπνίας. Ενδέχεται να διαρκέσει μία εβδομάδα και εάν δεν υποχωρήσει ή δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα υγείας.
Στρες και Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε κατάσταση μόνιμου στρες δεν κατορθώνουν να χαλαρώσουν και οδηγούνται σε εξάντληση. Σε αυτή την περίπτωση, ο οργανισμός έχει καταπονηθεί και δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της καθημερινότητας. Πρόσφατη μελέτη έχει δείξει ότι ένας στους τρεις Ευρωπαίους εργαζομένους βιώνει εργασιακό στρες, με επακόλουθα την έντονη σωματική κόπωση, την ημικρανία και τις πεπτικές διαταραχές.
Στρες και Αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος. Μία από τις αντιδράσεις του οργανισμού στο υπερβολικό στρες είναι η κόπωση και το αδύναμο ανοσοποιητικό σας σύστημα. Αυτό συμβαίνει πρώτον, επειδή το στρες απελευθερώνει τις κατεχολαμίνες, τις ορμόνες δηλαδή εκείνες, οι οποίες βοηθούν στην εξισορρόπηση του ανοσοποιητικού σας συστήματος.
Παράλληλα, το στρες συρρικνώνει το θύμο αδένα σας, τον αδένα εκείνον δηλαδή που παράγει τα λευκά αιμοσφαίρια που καταπολεμούν τις λοιμώξεις και αυτό με τη σειρά του βλάπτει τα τελομερή, τα γονίδια δηλαδή που βοηθούν στην αναπαραγωγή των κυττάρων του ανοσοποιητικού.
Στρες και Αυχενικό σύνδρομο. Οι μυϊκοί πόνοι αποτελούν ένα από τα πρώτα «καμπανάκια» ότι σωματοποιείται το στρες. Σε περιόδους που βιώνουμε έντονο άγχος, ο εγκέφαλος στέλνει στο σώμα μηνύματα προκειμένου να το θέσει σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο, εκκρίνοντας παράλληλα χημικές ουσίες οι οποίες σφίγγουν τους μυς και ειδικά εκείνους που βρίσκονται στην περιοχή της ωμοπλάτης. Όταν η έκθεση στο στρες είναι διαρκής, προκαλούνται μυϊκοί σπασμοί και πόνοι στην περιοχή της πλάτης και του αυχένα.
Στρες και Οσφυαλγία. Την θεωρία αυτή υποστηρίζουν αρκετές κλινικές μελέτες. Αμερικανοί επιστήμονες, λ.χ., δημοσίευσαν προ καιρού στο επιστημονικό περιοδικό «The Spine Journal» μελέτη που συσχέτισε άμεσα τον πόνο στη μέση με ψυχολογικούς παράγοντες. Το έντονο εργασιακό στρες, ο χαμηλός μισθός, η χαμηλή ικανοποίηση από την εργασία και η κατάθλιψη διαπιστώθηκε ότι αυξάνουν σημαντικά την συχνότητα και τη διάρκεια της οσφυαλγίας.
Στρες και Παχυσαρκία. Το επιπλέον λίπος στην κοιλιά φαίνεται να αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία σε σχέση με το λίπος στα πόδια ή τους γλουτούς. Δυστυχώς, σε εκείνο το σημείο τείνουν να το αποθηκεύουν άνθρωποι που πάσχουν από στρες. Το στρες προκαλεί υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες, και αυτό φαίνεται να αυξάνει το επίπεδο λίπους που αποθηκεύεται στην κοιλιά. Δείτε σχετική έρευνα…
Στρες και Διατροφικές διαταραχές. Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν το φαγητό ως διέξοδο από το στρες και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Οι πάσχοντες από παχυσαρκία και νοσηρή παχυσαρκία αποτελούν περίπου το 15% του γενικού πληθυσμού.
Στρες και Σπαστική κολίτιδα. Οι επιστήμονες θεωρούν σχεδόν βέβαιο ότι το αποκαλούμενο «σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου» είναι μια ψυχοσωματική ασθένεια. Η κούραση, η συγκίνηση και ο θυμός προκαλούν συσπάσεις στο παχύ έντερο των πασχόντων. Μέσω χιλιάδων νευρώνων, το παχύ έντερο συνδέεται με τον εγκέφαλο και ελέγχεται από το αυτόνομο νευρικό σύστημα, το οποίο αντιδρά στο στρες. Σε άτομα με έντονο στρες, το παχύ έντερο αντιδρά ακόμη και σε ανεπαίσθητα στρεσογόνα ερεθίσματα. Όταν φτάνει στο παχύ έντερο σήμα στρες, ο εγκέφαλος μεγιστοποιεί την επίδραση και στους πάσχοντες εμφανίζεται έντονος πόνος στην κοιλιά όταν βιώνουν άγχος.
Στρες και Δυσπεψία. Άτομα που έχουν πολύ στρες, αντιμετωπίζουν πολύ πιο συχνά προβλήματα πέψης, λόγω της γαστρικής υπερευαισθησίας. Οι ειδικοί θεωρούν ότι ένα από τα «αντίδοτα» στη δυσπεψία λόγω στρες, είναι η σωματική άσκηση και προτείνουν να κάνουμε τακτικά γυμναστική, παρασύροντας με αυτόν τον τρόπο και το στομάχι στο να κάνει περισσότερες καύσεις.
Στρες και Σφίξιμο στο στομάχι. Όταν βιώνουμε συνθήκες άγχους, ο οργανισμός μπαίνει σε αυξημένη ετοιμότητα για να αντιμετωπίσει κίνδυνο. Πρόκειται για μία φυσιολογική κατάσταση, η οποία, όμως, γίνεται ανεξέλεγκτη σε άτομα με έντονο στρες. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι σε θέση να ελέγξουν το άγχος τους, το οποίο οδηγεί σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, όπως είναι το σφίξιμο στο στομάχι.
Στρες και Έλκος. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια οι επιστήμονες θεωρούσαν το στρες ως μία από τις κυριότερες αιτίες πρόκλησης έλκους του δωδεκαδακτύλου. Η επιστημονική έρευνα έδειξε ότι το κυριότερο αίτιο είναι το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, το οποίο επιβιώνει στις όξινες συνθήκες του στομαχιού, προκαλώντας σοβαρή βλάβη στο βλεννογόνο. Αν και ο πραγματικός «ένοχος» είναι το συγκεκριμένο βακτήριο, το στρες, το κάπνισμα και το αλκοόλ συμβάλλουν στην εκδήλωση έλκους και καθιστούν πιο δύσκολη την αντιμετώπισή του.
Στρες και Χρόνιος πόνος στην κοιλιά. Το στομάχι είναι ένας από τους βασικότερους αποδέκτες του φόβου και του άγχους και από αυτό προέρχονται πολλά ψυχοσωματικά συμπτώματα. Η αντίδραση προκαλείται λόγω της επικοινωνίας του κέντρου των συναισθημάτων στον εγκέφαλο με το στομάχι, όπου αυξάνεται η έκκριση υγρών και οξέων. Η περιοχή της κοιλιάς δοκιμάζεται έντονα, καθώς το στρες προκαλεί υπερ-κινητικότητα του εντέρου, διάρροια ή δυσκοιλιότητα.
Στρες και Διάρροια. Είναι πολύ συνηθισμένη σε άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου. Η διάρροια προκαλείται σε πολλές περιπτώσεις, αλλά το στρες θεωρείται ως ένα από τα πιο συνηθισμένα αίτια και αποτελεί μέρος της φυσιολογικής αντίδρασης του σώματος στο άγχος.
Στρες και Δυσκοιλιότητα. Είναι το πρόβλημα στη λειτουργία του εντέρου και μπορεί να έχει χρόνιο ή παροδικό χαρακτήρα. Το στρες είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους παράγοντες εμφάνισης της δυσκοιλιότητας και εμφανίζεται σε περιόδους εξετάσεων.
Στρες και Εμετός. Η τάση για εμετό είναι ένας τρόπος «εκτόνωσης» του άγχους. Στην ουσία είναι ένας, παρατραβηγμένος, αλλά αρκετά σοβαρός τρόπος, που επιλέγει το σώμα σας να σας πει «αρκετά». Η περίπτωση αυτή ονομάζεται «σύνδρομο κυκλικού υποτροπιάζων εμετού» και αφορά σε ανθρώπους, οι οποίοι έχουν έντονη ναυτία και εμετό αρκετά συχνά και για παρατεταμένο χρονικό διάστημα.
Στρες και Στοματική Υγιεινή. Πολύ συνηθισμένα είναι τα προβλήματα στοματικής υγιεινής σε άτομα που εκτίθενται σε έντονο στρες. Το στρες προκαλεί συνήθως ξηροστομία, πόνους στο στόμα, στις σιαγόνες και στην κροταφογναθική άρθρωση, επιχείλιο έρπη, ξηρότητα στόματος, τερηδόνα και ουλίτιδα.
Στρες και Δυσπαρευνία. Το άγχος, οι φόβοι και οι ασυνείδητες συγκρούσεις για τη σεξουαλική δραστηριότητα, αποτελούν αίτια για τον πόνο στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.
Στρες και Λοιμώξεις – Καρκίνος. Το υπερβολικό άγχος οδηγεί σε ευπάθεια στις λοιμώξεις, αυτοάνοσα νοσήματα, καρκίνο και διαβήτη. Το νευρικό σύστημα συνδέεται άμεσα με το ανοσοποιητικό.
Στρες και Διαταραχές στύσης. Η επιθυμία είναι το εισιτήριο της σεξουαλικής διαδρομής προς τον στόχο, που ένας άνδρας επιλέγει μέσα από την παρούσα ψυχική του κατάσταση και την αισθητηριακή του έλξη. Στυτική δυσλειτουργία μπορεί να εκδηλωθεί από προβλήματα όπως η κατάθλιψη, οι διαταραχές προσωπικότητας, το άγχος και το στρες, ο φόβος της αποτυχίας, το άγχος της επίδοσης, η αυξημένη προσδοκία του σεξουαλικού ρόλου, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και οι διαπροσωπικές συγκρούσεις.
Στρες και Ταχυκαρδία. Το έντονο και κλιμακούμενο άγχος συνοδεύεται από μία σειρά ψυχολογικών και σωματικών συμπτωμάτων, τα οποία συνθέτουν την κρίση πανικού. Μεταξύ των συμπτωμάτων αυτών είναι η δύσπνοια, που προκαλείται από γρήγορη αναπνοή, και η ταχυκαρδία, δηλαδή η αίσθηση των παλμών.
Στρες και Αρρυθμίες. Σε ορισμένους ανθρώπους η κακή ψυχολογική κατάσταση προκαλεί ήπιες καρδιοπάθειες, ενώ σε άλλους οδηγεί σε αρρυθμίες. Τα έντονα συναισθήματα προκαλούν αλλαγές στην καρδιακή συχνότητα, αλλά αυτό αφορά κυρίως ανθρώπους που έχουν μία προδιάθεση.
Στρες και Καρδιαγγειακά προβλήματα. Η έκθεση στο στρες οδηγεί σε εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων, όπως δείχνουν αρκετές επιστημονικές μελέτες. Πρόσφατη μελέτη σε νοσηλευτικό προσωπικό έδειξε ότι η έκθεση στο εργασιακό στρες αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων σε νοσοκόμες ηλικίας κάτω των 50 ετών. Οι ερευνητές σχολίασαν ότι η πίεση και το άγχος στον χώρο εργασίας επιδρούν πολύ περισσότερο στις νέες γυναίκες απ’ ό,τι σε εκείνες που διανύουν την έκτη και την έβδομη δεκαετία της ζωής τους. Ο κίνδυνος είναι μικρότερος, αλλά όχι αμελητέος στις μεγαλύτερες γυναίκες.
Στρες και Πονοκέφαλοι. Άτομα που βιώνουν έντονο άγχος ή έχουν κατάθλιψη, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν πονοκεφάλους τάσης. Άτομα υψηλού κινδύνου είναι οι γυναίκες, καθώς υφίστανται μεγάλη πίεση στον χώρο της εργασίας τους και στην οικογένεια. Το στρες προκαλεί αυξημένη έκκριση ορμονών, όπως η αδρεναλίνη και η κορτιζόνη, οι οποίες αυξάνουν τους ρυθμούς της καρδιάς, της αναπνοής, της αρτηριακής πίεσης και της μυϊκής τάσης. Τα αρνητικά συναισθήματα οδηγούν σε αύξηση έκκρισης μίας σειράς παραγόντων που συνοδεύουν το στρες, μειώνοντας παράλληλα τις ενδορφίνες, οι οποίες έχουν την ιδιότητα να χαλαρώνουν και να ανακουφίζουν τον οργανισμό.
Στρες και Ζαλάδες. Είναι συχνές σε ανθρώπους που υφίστανται στρες ή πάσχουν από μία σειρά ψυχολογικών παθήσεων, όπως η αγοραφοβία και η κατάθλιψη. Το στρες οδηγεί προοδευτικά σε καταστάσεις πανικού, κατά τη διάρκεια του οποίου ο άνθρωπος αναπνέει γρήγορα, ο εγκέφαλος υπεροξυγονώνεται, με αποτέλεσμα να εκδηλώνονται ζαλάδες.
Στρες και Ναυτία. Είναι συνηθισμένη σε φοιτητές, σε περιόδους εξετάσεων. Θεωρείται μία από τις σωματικές αντιδράσεις του άγχους, κυρίως σε άτομα που εκτίθενται σε αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Στρες και Προβλήματα μνήμης. Η απώλεια μνήμης και οι γνωσιακές μειονεξίες είναι πολύ συνηθισμένες σε ανθρώπους που βιώνουν χρόνιο στρες ή ταλαιπωρούνται από αρνητικά συναισθήματα, όπως θυμό και ανησυχία. Εκτιμάται ότι ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ηλικιωμένων, οι οποίοι εμφανίζουν παρόμοιες γνωσιακές μειονεξίες, θα εμφανίσουν αργότερα τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Στρες και Τσιμπήματα στο στήθος. Οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ότι άτομα που εκτίθενται σε στρες και εμφανίζουν κατάθλιψη, εμφανίζουν συχνά τσιμπήματα στο στήθος. Δεν έχουν εντοπίσει τον μηχανισμό που προκαλεί τη συγκεκριμένη αντίδραση, αλλά εκτιμούν ότι οφείλεται σε προβλήματα από το πεπτικό (αυξημένη έκκριση γαστρικών υγρών), την ταχύπνοια και την ταχυκαρδία, οι οποίες συνδέονται με το στρες.
Στρες και Δυσκολία στην κατάποση. Έχει παρατηρηθεί ότι σε περιόδους έντονου άγχους και πίεσης, υπάρχουν προβλήματα στην παραγόμενη ποσότητα και την ποιότητα του σάλιου. Η χρόνια έκθεση στο στρες αλλοιώνει τη δομή του και την κάνει πιο κολλώδη.
Στρες και Αλλεργίες. Επιστημονικές μελέτες έχουν καταδείξει ότι έντονες συναισθηματικές καταστάσεις, όπως μετακόμιση ή διαζύγιο γονέων, αυξάνουν στα παιδιά τον κίνδυνο να εκδηλώνουν αλλεργία. Ο βιολογικός μηχανισμός που «ενοχοποιείται» είναι η παρουσία ενός συγκεκριμένου πεπτιδίου, το οποίο σχετίζεται με την εμφάνιση άγχους.
Στρες και Δερματοπάθειες. Το στρες συνδέεται άμεσα με την εμφάνιση ή την επιδείνωση μίας σειράς δερματικών παθήσεων, όπως το έκζεμα, η ψωρίαση και η ακμή. Η θεραπεία του στρες οδηγεί και σε έλεγχο των συγκεκριμένων παθήσεων.
Στρες και Απώλεια μαλλιών. Ίσως να θεωρήσετε ότι πρόκειται για…τρίχες αλλά στην ουσία τα μαλλιά σας είναι ένα πρώτο σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά με την ψυχολογία σας. Υπό το πρίσμα των ψυχοσωματικών συμπτωμάτων, το τριχωτό της κεφαλής σας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και επιμενει ότι παρά τα προβλήματα πρέπει να ηρεμήσετε.
Μεταξύ των καταστάσεων, που σχετίζονται με την απώλεια μαλλιών λόγω στρες είναι η γυροειδής αλωπεκία, μια αυτοάνοση διαταραχή στην οποία τα λευκά αιμοσφαίρια επιτίθενται στους θύλακες των τριχών, προκαλώντας την…πτώση τους.
Μια άλλη, αν και ακραία, περίπτωση είναι η τελογόνος απώλεια, η οποία βασικά χαρακτηρίζεται από μια ξαφνική απώλεια (μέχρι και 70 %) των μαλλιών. Αυτή η κατάσταση μπορεί να είναι δύσκολο να συνδεθεί με το στρες, διότι η απώλεια μαλλιών μπορεί να συμβεί μήνες μετά από ένα αγχωτικό γεγονός, ωστόσο, είναι εφικτό, σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολλέγιο Οστεοπαθητικής Δερματολογίας.
Στρες και Νυχτερινή ενούρηση σε παιδιά και εφήβους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι παιδιά που βιώνουν υψηλά επίπεδα στρες στην οικογένεια ή στο σχολείο, εκφράζουν με τη βραδινή ενούρηση το πρόβλημα, αναζητώντας βοήθεια. Αυτό δεν αποτελεί, ωστόσο, κανόνα, καθώς η βραδινή ενούρηση εκδηλώνεται και σε παιδιά οικογενειών όπου δεν υπάρχουν εμφανή προβλήματα.
Στρες και Υπερβολική εφίδρωση. Μια συνηθισμένη αντίδραση του οργανισμού όταν αγχώνεται είναι η εφίδρωση. Ωστόσο ορισμένοι άνθρωποι πάσχουν από υπεριδρωσία, υπερβολική δηλαδή εφίδρωση, ειδικά στην περιοχή των χεριών και των ποδιών.
Στρες και Τραυλισμός. Είναι κυρίως κληρονομικό πρόβλημα, το οποίο οφείλεται σε ένα συγκεκριμένο γονίδιο, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να «ευθύνεται» και το στρες.
Στρες και Βρογχικό άσθμα. Σειρά μελετών έχει δείξει ότι οι κρίσεις άσθματος μπορεί να προκληθούν από έντονες καταστάσεις που βιώνει ο άνθρωπος, όπως το στρες. Ακόμη και το γέλιο μπορεί να προκαλέσει βήχα και πίεση στο στήθος, οδηγώντας σε σπασμούς στις βρογχικές οδούς και στη συνέχεια σε βήχα και αναπνευστικά προβλήματα. Για τον λόγο αυτό, οι ειδικοί καλούν τους ασθματικούς να ελέγχουν τα συναισθήματά τους. Πιο επιρρεπείς σε επεισόδια είναι όσοι δεν ακολουθούν πιστά τη θεραπεία τους. Ενδείξεις υποδεικνύουν ότι το χρόνιο στρες ενός γονέα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να εμφανίσει άσθμα το παιδί του.
Στρες και Πρόωρος θάνατος. Έρευνα που εξέτασε την επίδραση του στρες στην υγεία, μελετώντας ηλικιωμένους που φρόντιζαν τους συζύγους τους, ανακάλυψε ότι είχαν 63% υψηλότερο κίνδυνο θανάτου σε σχέση με συνομήλικους που δεν ήταν φροντιστές.
Πως αντιμετωπίζει το στρες η Βιομηχανία Φαρμάκων και οι παρενέργειες τους.
Στην Ελλάδα η πιο δημοφιλή αντιμετώπιση του άγχους και στρες είναι η φαρμακευτική αγωγή με βενζοδιαζεπίνες (Lexotanil, Xanax…). Για την ακρίβεια οι πωλήσεις του σκευάσματος Lexotanil βρίσκονται στα πρώτα 30 πιο δημοφιλή φάρμακα, στη 14η θέση πωλήσεων! (με την Ασπιρίνη σε θέση 33). Μέχρι πρότινος διδόντουσαν και χωρίς συνταγή Ιατρού.
Παρενέργειες των φαρμάκων για το στρες.
Για να γνωρίζετε τι άλλο μπορείτε να πάθετε από το στρες.
Wikipedia:
Οι βενζοδιαζεπίνες αποτελούν μια κατηγορία φαρμάκων με ηρεμιστικές, υπνωτικές, αγχολυτικές, αντισπασμωδικές, αναισθητικές και μυοχαλαρωτικές ιδιότητες. Οι βενζοδιαζεπίνες χρησιμοποιούνται συχνά για να προσφέρουν ανακούφιση σύντομης διάρκειας στις καταστάσεις σοβαρού άγχους ή αϋπνίας.
Χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία των σπασμωδικών κρίσεων και συμβάλλουν στην επαγωγή της αναισθησίας. Η χρήση τέτοιων ουσιών μπορεί να είναι προβληματική μακροπρόθεσμα λόγω ανάπτυξης ανοχής και μπορεί να προκαλέσουν εξάρτηση, σωματική και ψυχική. Είναι αγωνιστές του GABA (γ-αμινοβουτυρικό οξύ) και επιδρούν στους υποδοχείς GABAα (σχετικό άρθρο μας), των οποίων η ενεργοποίηση επιβραδύνει την πιο υψηλή δραστηριότητα των νευρώνων.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρουσιάζονται συνήθως ως μια ενίσχυση των θεραπευτικών ενεργειών. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που έχουν αναφερθεί είναι οι εξής:
• καταστολή
• εξασθένηση, κόπωση
• υπνηλία
• μειωμένη γνωσιακή και ψυχοκινητική απόδοση
• αταξία
• ίλιγγος
• κεφαλαλγία
Αν όλα αυτά σας φαίνονται υπερβολικά δυστυχώς είναι πολύ λίγα. Στην πραγματικότητα το 80% των όλων των ασθενειών μας προέρχονται από το στρες και το υπόλοιπο 20% είναι γενετικό. Το δε 20% (γενετικό) θα εμφανιστεί μετά από μια έντονη περιόδο στρες.
Παρακαλώ εάν έχετε διαγνωστεί με οποιοδήποτε ψυχικό ή άλλο νόσημα ρωτήστε τον θεράποντα ιατρό σας για το κατά πόσο εγκρίνει τις εναλλακτικές θεραπείες για την περίπτωση σας. Ποτέ μην σταματάτε την λήψη κανενός συνταγογραφούμενου φαρμάκου χωρίς την άδεια του θεράποντος ιατρού σας.
Θεραπεία στρες με μουσική
Η μουσική μπορεί να μας χαλαρώσει, να μας φτιάξει τη διάθεση, να συνοδεύσει ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές μας.
Δεν είναι λίγες οι μελέτες που δείχνουν ότι η μουσική μπορεί να κάνει τη ζωή μας καλύτερη. Ωστόσο, καθοριστικό ρόλο παίζουν οι μουσικές επιλογές μας.
Ο καθένας μας έχει και από μερικά κομμάτια που διαπιστωμένα μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα.
Ερευνητές του Mindlab International διαπίστωσαν ότι το τραγούδι «Weightless» των Marconi Union μειώνει μέχρι και 65% το άγχος όσων το ακούνε.
Με ένα τεστ βιοσυντονισμού μπορείτε να δείτε άμεσα όσα παράσιτα υπάρχουν στον οργανισμό σας και ευθύνονται για πολλές ασθένειες
Αν ενδιαφέρεστε
μπορείτε να έρχεστε σε επικοινωνία μαζί μας:
στο τηλέφωνο 210 6521051
Τηλ. για ραντεβού: 6978580186
& στο e-mail: biozaxaraki@gmail.com
Θα χαρούμε να σας βοηθήσουμε !
