Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία.
Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) ο κίνδυνος στην χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ AIDS:
*30.000.000 άτομα έχουν πεθάνει συνολικά και από αίτια σχετικά με αυτό.
*34.000.000 ζούν με AIDS.
*31.000.000 παγκοσμίως ασθενείς το 1999 - 2.600.000 ασθενείς το 2009.
*AIDS: 4^η αιτία θανάτου παγκόσμια.
*Κάθε μέρα 7.000 άτομα μολύνονται.
*Κάθε μέρα για κάθε 1 άτομο που λαμβάνει αντιρετροϊκή θεραπεία, 2 άτομα μολύνονται.
Τα παραπάνω στοιχεία είναι συνταρακτικά αλλά έχουν εξήγηση.
Έτσι, :
1. Η αύξηση της μετανάστευσης σε παγκόσμια κλίμακα.
2. Η αναμφισβήτητη ύπαρξη πτωχών, ανεπαρκών συνθηκών διαβίωσης, καθαριότητας, ελλιπούς ιατρικής και φαρμακευτικής φροντίδας εξακολουθεί να «μαστίζει» τις υποανάπτυκτες χώρες (κυρίως Αφρική).
3. Η «μυστικοπάθεια» επίσης σε αρρώστους με εκδηλωμένο HIV όπως και σε φορείς της νόσου και ο αναμφισβήτητος κοινωνικός στιγματισμός.
4. Επίσης, η μη δυνατότητα του καθορισμού του συνολικού αριθμού των φορέων έχουν συντείνει με όλα τα παραπάνω, στην έξαρση της νόσου.
*Υπάρχουν νοσήματα τα οποία «συνοδεύουν» «συνυπάρχουν»*
*με την μόλυνση από HIV.*
Αυτά, είναι τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) τα οποία σύμφωνα με τα παραπάνω αίτια έχουν εμφανίσει αύξηση.
Τα νοσήματα αυτά, είναι :
*ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ*Οι ιοί των ανθρώπινων θηλωμάτων [Human Papilloma Viruses (HPV)] είναι πολυάριθμοι (περισσότεροι από 150). Έχουν μία εκλεκτικότητα δηλαδή μολύνουν μόνο το επιθήλιο του δέρματος και ορισμένων βλεννογόνων (βλεννογόνοι : καλύπτουν εσωτερικές κοιλότητες του ανθρώπινου σώματος όπως τον κόλπο στις γυναίκες και το στόμα). Από τους γνωστούς 150 αυτούς ιούς μόνο οι 40 HPV είναι παθογόνοι για τον άνθρωπο (μολύνουν του βλεννογόνους του κατώτερου γεννητικού συστήματος και του πρωκτού).
Το μολυσματικό τμήμα του ιού είναι το DNAτου, το οποίο εισέρχεται στο κύτταρο του σώματος και το μολύνει.
*ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΟΞΥΤΕΝΗ*
*ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ*
*ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΟΥΣ HPV 6 και 11.*Η μόλυνση από τους HPV δεν μπορεί από μόνη της να δημιουργήσει καρκίνο (ειδικά καρκίνο του τραχήλου της μήτρας). Πρέπει η μόλυνση σε HPV να συνυπάρξει με άλλους παράγοντες (γενετική προδιάθεση - ελαττωματική λειτουργία ανοσοποιητικού συστήματος - κάπνισμα).
Αυτό αποδεικνύεται ότι ενώ η μόλυνση με HPV είναι συχνή στο γενικό πληθυσμό, τα περιστατικά καρκίνων είναι σχετικά λίγα.
Η πιθανότητα ενός σεξουαλικά ενεργού ατόμου να μολυνθεί από ιούς HPV μέχρι την ηλικία των 50 ετών είναι 80%.
/*Τρόποι μετάδοσης *//*HPV*/
1.Κολπική σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό.
2.Πρωκτική σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό.
3.Στοματογεννητική επαφή.
4.Μετά από έντονη τριβή την γεννητικής χώρας με γεννητικά όργανα, μολυσμένα αντικείμενα (sex toys) ή δάκτυλα.
5.Κοινή χρήση πετσετών (ελάχιστη πιθανότητα).
*ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΤΕ HPV*, από :
*Χρήση τουαλέτας.
*Πόμολα, χειρολαβές, βρύσες, μαγειρικά αντικείμενα.
*Από κατοικίδια ζώα*.
* Ορισμένα ζώα (σκύλοι-βοοειδή-λαγοί-πρόβατα) μολύνονται από HPV. Οι θηλωματοϊοί αυτοί έχουν «αποκλειστικότητα» για τα ζώα αυτά και δεν είναι παθογόνοι για τον άνθρωπο. Έτσι, οι θηλωματοϊοί που μολύνουν τον σκύλο δεν είναι παθογόνοι για τον άνθρωπο και το αντίστροφο.
Ο κίνδυνος μόλυνσης με σεξουαλική επαφή κυμαίνεται στα 60% - 65%.
Η χρήση προφυλακτικού περιορίζει τον κίνδυνο μετάδοσης κατά 70%.
Η ανεύρεση αλλοιώσεων σε άτομα με μόλυνση HPV σε άλλα σημεία (εκτός από τα γεννητικά όργανα) όπως εφηβαίο - μικροβουβωνικές πτυχές αποδίδεται στην είσοδο του HPV στις περιοχές αυτές οι οποίες εμφανίζουν αμυχές και επομένως πύλη εισόδου μετά από το ξύρισμα ή τριβής των περιοχών αυτών με μολυσμένα δάκτυλα.
Οι γυναίκες που έχουν σεξουαλική επαφή με άλλες γυναίκες και πάσχουν από HPV, μπορεί να μεταδώσουν το ιό με τις διάφορες σεξουαλικές τριβές (μόριο με μόριο ή με στοματογεννητική επαφή).
Αν γυναίκα κατά την εγκυμοσύνη έχει κονδυλωματώδεις αλλοιώσεις, τότε κατά την διέλευση του εμβρύου από τον κολπικό σωλήνα υπάρχει μικρή πιθανότητα μόλυνσής του.
Η νεογνική θηλωμάτωση η οποία συνήθως υποτροπιάζει είναι επικίνδυνη για τη ζωή του νεογνού (ανάπτυξη θηλωμάτων στο λάρυγγα).
Δεν θεραπευόμαστε από τον HPV και παραμένουμε φορείς δια βίου αλλά ευτυχώς το ανοσοποιητικό σύστημα ενεργεί και δεν εκδηλώνεται η νόσος.
Σε περιπτώσεις όμως που το σύστημα αυτό αποδυναμώνεται (όπως στην περίπτωση προσβολής από AIDS και ελληνιστί Σ.Ε.Α.Α. = *Σ*ύνδρομο *Ε*πίκτητης *Α*νοσολογικής *Α*νεπάρκειας) τότε η νόσος εκδηλώνεται όπως συμβαίνει και με άλλους ιούς π.χ. εμφάνιση έρπητα ζωστήρα.
/Υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης του ιού με το στοματικό //sex//;/
Πολύ σπάνια (εμφάνιση κονδυλωμάτων στη γλώσσα και εσωτερική επιφάνεια στόματος).
/Αν εξαφανιστούν τα κονδυλώματα, μπορεί να κολλήσει, να εμφανίσει ένας υγιής, τη νόσο;/
Στην πράξη μερικοί μήνες (πρώτοι 3 μήνες) μετά από θεραπεία δεν εμφανιστούν νέα κονδυλώματα συνήθως η περιοχή θεωρείται θεραπευμένη.
Άλλα η μετάδοση από τον ασυμπτωματικό φορέα προς άλλο άτομο, εξαρτάται και από το στέλεχος του HPV.
Τα στελέχη του HPVτα οποία προκαλούν τα εμφανή κονδυλώματα αν θεραπευτούν δεν μεταδίδονται.
Υπάρχουν όμως στελέχη (π.χ. 16 - 18 HPV) τα οποία προκαλούν ενδοτραχηλικές αλλοιώσεις (ακροχόρδονες και επίπεδες αλλοιώσεις που δύσκολα ανιχνεύονται αλλά αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου τραχήλου - ουροδόχου κύστεως - περινεϊκής χώρας.
/Αν υπάρχουν κονδυλώματα και έχουν αφαιρεθεί με καυτηρίαση, εξασφαλίζεται η μη μετάδοση της νόσου και πρέπει να χρησιμοποιείται προφυλακτικό;/
Κίνδυνος μόλυνσης μετά 3 μήνες πολύ μικρός, πάντως τα κονδυλώματα μεταδίδονται πολύ εύκολα.
Έτσι, χρήση ειδικών προφυλακτικών για πρωκτικό sex (προφυλακτικά
extra-strong) και η χρήση κοινών προφυλακτικών καλά διατηρημένου (χωρίς
σχισίματα - βοήθεια με λιπαντικές ουσίες - βαζελίνη, λάδι, βούτυρο)
θεωρείται απόλυτα επιβεβλημένη.
Όταν υπάρχουν κονδυλώματα η πιθανότητα μετάδοσης στον ερωτικό σύντροφο είναι πολύ μεγάλη (ακόμα και απλή επαφή με χέρι)
Η θεραπεία και ο τακτικός έλεγχος (2 εξετάσεις Παπανικολάου και κολποσκόπηση θεωρούνται απολύτως απαραίτητες για τον έλεγχο θεραπείας - υποτροπών - εξέλιξης της λοίμωξης από HPV .