Ανεξάρτητα από το αν το αντιλαμβανόμαστε ή όχι, οι δονήσεις και οι συχνότητες κατέχουν μια τεράστιας σημασίας, εν τούτοις “αόρατη” δύναμη, η οποία επηρεάζει τις ζωές μας, την πνευματική και φυσική μας υγεία, καθώς και τη συνείδησή μας.
Η επιστήμη της κυματικής μελετά το φυσικό φαινόμενο της διάδοσης μιας διαταραχής και συνεπώς τη μεταφορά ενέργειας σε μορφή κυμάτων τα οποία μπορεί να είναι μηχανικά, όπως ο ήχος και ο σεισμός, που απαιτούν κάποιο υλικό μέσο για τη διάδοσή τους ή ηλεκτρομαγνητικά, όπως το φως και τα ραδιοκύματα, τα οποία διαδίδονται και στο κενό.
Όταν ηχητικά κύματα ταξιδεύουν διά ενός φυσικού μέσου όπως είναι τα στερεά, τα υγρά, η ατμόσφαιρα, τότε η συχνότητα των κυμάτων έχει άμεση επίδραση στη δομή αυτού του φυσικού μέσου και το ίδιο φυσικά συμβαίνει και στο ανθρώπινο σώμα όταν ηχητικά κύματα το διαπερνούν.
Αυτή τη δυνατότητα που έχουν τα ηχητικά κύματα να επηρεάζουν τη δομή και να επιδρούν στη διάταξη της ύλης, την έκανε ορατή ο διάσημος Γερμανός φυσικός και μουσικός Έρνστ Κλάντνι με το φημισμένο πείραμά του, αποδεικνύοντας ότι σύροντας το δοξάρι ενός βιολιού πάνω στην άκρη μιας μεταλλικής επιφάνειας καλυμμένης με λεπτή άμμο, μπορούσε να αναπαραστήσει την κίνηση του ήχου. Η άμμος συγκεντρωνόταν σε περιοχές όπου η επιφάνεια παρέμενε ακίνητη παρά τη δόνηση, διαγράφοντας τις λεγόμενες κομβικές γραμμές. Μελετώντας την ηχητική επίδραση σε υλικά σώματα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο ήχος ταξιδεύει υπό μορφή κυμάτων και ήταν ο πρώτος επιστήμονας που απέδειξε αυτή τους τη σχέση.
Εάν επαναλάβουμε και εμείς το πείραμα θα διαπιστώσουμε πως διαφορετικές συχνότητες δημιουργούν διαφορετικά κομβικά μοτίβα στη διάταξη της άμμου. Καθώς το τονικό ύψος αυξάνεται, σχηματίζονται όλο και περισσότερο περίπλοκα γεωμετρικά σχήματα.
«Τίποτα δεν αναπαύεται. Το παν κινείται, το παν δονείται», δηλώνει μία από τις επτά αρχές του Ερμητισμού και «τα πάντα ρει», επιβεβαιώνει ο Ηράκλειτος.
Η σύγχρονη επιστήμη έχει αρχίσει να αναγνωρίζει αυτό που αρχαίοι πολιτισμοί κατείχαν ως γνώση και έχοντας κάνει άλματα τους τελευταίους δύο αιώνες, συμπίπτει πλέον σε τόσο μεγάλο βαθμό με την αρχαία παράδοση, που ανάγκασε τον Οπενχάιμερ να δηλώσει χαριτολογώντας ότι, παραβάλλοντας την αρχαία γνώση με τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις δεν ήξερε ποιος έχει αντιγράψει ποιον.
Το κάθε τι βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση δόνησης. Περαιτέρω, η συχνότητα της δόνησης συνδέεται άρρηκτα με την φύση αλλά και με ανθρώπινα δημιουργήματα όπως την κατασκευή των πυραμίδων καθώς εικάζεται ότι εκμεταλλευόμενοι την ιδιοσυχνότητα των ογκολίθων που τις αποτελούν, πετύχαιναν τη μετακίνησή τους.
Αιώρηση αντικειμένων μέσω συχνοτήτων:
Το κάθε τι, συμπεριλαμβανομένου κάθε οργάνου και κυττάρου στο σώμα μας, έχει ένα εύρος συχνότητας στο οποίο δονείται.
Το φαινόμενο του συντονισμού αποτελεί μία από τις “αόρατες” πτυχές της φύσης, που εμπίπτει στο πεδίο μελέτης και στα ερευνητικά πλαίσια της επιστήμης της Βιοφυσικής. Οι όροι “συνήχηση/συντονισμός” χρησιμοποιούνται για να διατυπώσουν την αντίδραση ενός σώματος (οργανικού ή ανόργανου), όταν εκτεθεί σε κάποια συχνότητα η οποία εκπέμπεται από μία εξωτερική πηγή. Ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για οργανική ή ανόργανη ύλη, έμψυχη η άψυχη, η έκθεση σε εξωτερικές συχνότητες και η επίδρασή τους μπορεί να είναι θετική με ευεργετικά αποτελέσματα, μπορεί όμως να είναι και αρνητική με δυσάρεστα αποτελέσματα.
Κλασικά παραδείγματα αρνητικής επίδρασης αποτελούν το γυαλί που σπάει όταν εκτεθεί σε ήχο με υψηλή ένταση και σε συχνότητα που ξεπερνάει τα όρια της δικής του ιδιοσυχνότητας και αντοχής, η καρκινογόνος επίδραση επικίνδυνων ακτινοβολιών, αλλά και ένα ξεκούρδιστο μουσικό όργανο ή μια φάλτσα φωνή.
Σε βιολογικό επίπεδο, η έκθεση των κυττάρων αλλά και των διαφόρων οργανικών και ανόργανων ουσιών και μορίων σε διάφορες συχνότητες, έχει επίσης τα ανάλογα θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα.
Πηγές παροχής ωφέλιμων κυματικών μοτίβων που συντονίζονται αρμονικά προς τους ζωντανούς οργανισμούς είναι η υπέρυθρη ακτινοβολία, τα βότανα, διάφορα ορυκτά και κρύσταλλα, διάφοροι μικροοργανισμοί, καθώς επίσης η καλή διάθεση και το γέλιο.
Η επιστημονική έρευνα έχει αποδείξει ότι τα σώματά μας συντονίζονται και αντιδρούν με διαφορετικές συχνότητες. Έχει ανακαλυφθεί ότι οι υγιείς ιστοί περιέχουν δομημένο νερό σε μεγαλύτερες ποσότητες από ότι οι μη υγιείς ιστοί. Κλινικοί γιατροί που αντιλαμβάνονται αυτό το γεγονός έχουν ανακαλύψει πως αν ακούμε μουσική συγκεκριμένων συχνοτήτων, όπως και με την αναπαραγωγή ψαλμωδιών ή μάντραμ, έχουμε τη δυνατότητα να βελτιώσουμε τη διάταξη του νερού στο σώμα μας και συνεπώς την υγεία μας. Όταν είμαστε σε συντονισμό με επωφελείς συχνότητες, παράγονται θετικές σκέψεις ή συναισθήματα και βρισκόμαστε σε ισορροπία, ενώ αντίθετα, παράγονται αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σε ανισορροπία.
Γιατί είναι όμως αυτή η συχνότητα τόσο σημαντική; Επιτυγχάνει δόνηση σύμφωνα με την αρχή της χρυσής τομής ή λόγου που συμβολίζεται με το γράμμα φ και ενοποιεί τις ιδιότητες του χωροχρόνου, του φωτός, της βαρύτητας, της ύλης και του μαγνητισμού με το γενετικό κώδικα που αποτυπώνεται στο DNA, όπως επίσης και με τη συνείδηση. Η συχνότητα αυτή έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία για τη διεύρυνση της ανθρώπινης συνειδητότητας, επιδρά επίσης σε κυτταρικό επίπεδο στο φυσικό μας σώμα, θεωρείται επωφελής συντονισμός λόγω των θετικών επιδράσεων που έχει και είναι μια φυσική συχνότητα έχοντας ένα αγνό ήχο, που είναι θεμελιώδης για τη φύση και μαθηματικά συνεπής με τα συμπαντικά μοτίβα. Η μουσική που παράγεται στα 432 Hz, ισορροπεί τη διανοητική και συναισθηματική μας κατάσταση, μεταδίδει επωφελή θεραπευτική ενέργεια και έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως όταν ακούμε μουσική στα 432 Hz, η δομή των ατόμων του σώματος και του DNA, αρχίζουν να συντονίζονται αρμονικά με το σπειροειδές -φ- της φύσης.
Ακόμη, η αναπαραγωγή συγκεκριμένων συχνοτήτων από διάφορες συσκευές συχνοτήτων όπως οι συσκευές υπερήχων και βιοσυντονισμού, μπορεί να αυξήσει τον κυτταρικό συντονισμό, τον κυτταρικό μεταβολισμό, καθώς επίσης και την ηλεκτρική τους δραστηριότητα.
Αυτές οι συσκευές χρησιμοποιούν ηλεκτρομαγνητικά πεδία, τα οποία κατευθύνουν παλλόμενα ενεργειακά κύματα προς κατεστραμμένα ή τραυματισμένα σημεία του σώματος του ασθενούς και έχουν αναδειχθεί σε δημοφιλείς μεθόδους θεραπείας για πολλές παθολογικές αλλά και ψυχολογικές ασθένειες.
Αν και σπάνια συζητείται στα Μ.Μ.Ε., η NASA αναγνωρίζει επίσης αυτές τις θεραπευτικές μεθόδους και μία εργασία του Τόμας Γκούντγουιν για λογαριασμό της NASA, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, όπως εμφανώς παρατηρείται στο ανθρώπινο σώμα η βιοηλεκτρική ή βιοχημική διεργασία ηλεκτρικού ερεθισμού των νευρικών κυττάρων είναι μια τεκμηριωμένη πραγματικότητα.
Πρόσφατα, η επιστημονική έρευνα στην προσπάθειά της να μελετήσει τη συνείδηση, διαπίστωσε ότι υπάρχει ευθεία σχέση μεταξύ δονήσεων, συχνοτήτων και της συνείδησης και έχουν ήδη αναπτυχθεί θεωρίες, μεταξύ των οποίων και η ονομαζόμενη θεωρία συντονισμού της συνείδησης, η οποία υποστηρίζει πως το φαινόμενο του συντονισμού (μια άλλη λέξη για τις συγχρονισμένες δονήσεις), βρίσκεται στον πυρήνα όχι μόνο της ανθρώπινης συνείδησης, αλλά επίσης και αυτής των ζώων και γενικά στο σύνολο της φυσικής πραγματικότητας.
Το κάθε τι στο σύμπαν βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση, δονείται. Ακόμη και αντικείμενα τα οποία φαινομενικά είναι ακίνητα, στην πραγματικότητα δονούνται και συντονίζονται σε διάφορες συχνότητες. Εν τέλει, όλη η υλική πραγματικότητα είναι απλά δονήσεις ποικίλων υποκειμένων πεδίων, συνεπώς, ανεξαρτήτως μεγέθους και κλίμακας, όλη η φύση δονείται.
Η μελέτη των δονήσεων οδηγεί σε μεγαλύτερη κατανόηση του μυστηρίου της συνειδητότητας αλλά και γενικότερα του μυστηρίου που λέγεται σύμπαν, κάτι που πίστευε και ο Τέσλα λέγοντας χαρακτηριστικά ότι αν θέλουμε να ανακαλύψουμε τα μυστικά του σύμπαντος, θα πρέπει να στοχαστούμε πάνω στην ενέργεια, τη συχνότητα και τις δονήσεις.
Βασισμένοι στις παρατηρήσεις της συμπεριφοράς των όντων που μας περιβάλλουν, από τα απλούστερα σε δομή όπως τα φωτόνια και τα ηλεκτρόνια και συνεχίζοντας σε πιο σύνθετα όπως τα άτομα, τα μόρια, τα βακτήρια και εν τέλει τα θηλαστικά, αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε οντότητα διαθέτει συνειδητότητα, με το μόνο στο οποίο διαφέρουν να είναι ο βαθμός συνειδητότητας που διαθέτουν.
Έτσι, έχει προταθεί η θεωρία του παμψυχισμού η οποία ισχυρίζεται ότι η συνείδηση δεν προέκυψε σε κάποιο σημείο της εξέλιξης, αλλά ότι υπήρξε ανέκαθεν δημιουργώντας ύλη αποτελώντας εγγενή ιδιότητά της, όπως επίσης και ότι όσο πιο σύνθετες και πολύπλοκες είναι οι υλικές δομές που μορφοποιούνται, τόσο μεγαλύτερο βαθμό συνείδησης μπορούν να διαθέτουν, άρα συνείδηση και ύλη αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Πάνω σε αυτές τις παρατηρήσεις και διαπιστώσεις έχει βασιστεί και η θεωρία των μορφογενετικών πεδίων, όπως την διατύπωσε ο Ρούπερτ Σελντρέικ, η οποία οικοδομήθηκε πάνω στην αρχή πως κάθε μορφή έμψυχη ή άψυχη που παρατηρείται, είναι αποτέλεσμα μορφογενετικών πεδίων, τα οποία, δονούμενα οργανώνουν την ύλη και συντονιζόμενα μεταξύ τους, δημιουργούν νέους τύπους μορφών συμβάλλοντας κατά αυτό τον τρόπο στην εξέλιξη.
Στάθης Π. Πέττας
Θα χαρούμε να σας βοηθήσουμε !
στο τηλέφωνο : 6978580186
στο e-mail: biozaxaraki@gmail.com
